W roku 2010 i 2011 zostały przeprowadzone doświadczenia polowe z siewem rzepaku siewnikiem punktowym Unicorn w gospodarstwie rolnym w Gurczu koło Kwidzyna.
Rzepak został wysiany w rozstawie rzędów 45 cm i odległości między nasionami 6 cm. Wysiane zostały odmiany mieszańcowe rzepaku, które charakteryzują się wysokim potencjałem plonowania. Wykonanie siewu punktowego rzepaku pozwoliło na ograniczenie normy wysiewu bez uszczerbku na plonie, i tym samym znaczne obniżyło koszty poniesione na materiał siewny. Równomierne wschody nasion rozmieszczonych, co 6 cm w rzędzie sprzyjały optymalnemu rozwojowi roślin przed zimą. Siew rzepaku przeprowadzony był dwoma technologiami w tym samym czasie i na tym samym polu. 1 metoda – siew punktowy przy użyciu siewnika Kverneland Unicorn, gdzie ilość wysianego materiału siewnego to ok. 1,4 kg/ha. 2 metoda – siew rzepaku metodą tradycyjną przy użyciu czynnej kombinacji uprawowo-siewnej Kverneland NGS+DA-S z dawką 2,5 kg/ha.
Przeprowadzone doświadczenia wykazały uzyskanie polowej zdolności wschodów przy siewie punktowym na poziomie ponad 90 %. Natomiast przy zastosowaniu tradycyjnej techniki siewu była zdecydowanie niższa i wahała się pomiędzy 60 a 80%. Siewnikiem punktowym uzyskano tak wysoką zdolność wschodów ze względu na precyzyjne umieszczenie nasion na idealną głębokość. Zastosowanie przednich i tylnych kółek dociskowych w siewniku Kverneland Unicorn pozwala na wytworzenie właściwego mikroklimatu dla wschodów nasion nawet w warunkach suchych. Ponadto rośliny nie konkurują między sobą. Dzięki temu rzepak szczególnie podczas łagodnej jesieni, nie ma skłonności do wybujałości. Rzepak z siewu punktowego, mimo że siany w stosunkowo szerokie rzędy lepiej wykorzystuje wodę i składniki pokarmowe.
Sezon wegetacyjny 2011 był trudny w całej Polsce dla rzepaku ozimego. Przyczyniły się do tego głównie złe warunki atmosferyczne. W wyniku częstych opadów deszczu w województwie pomorskim w rejonie Kwidzyna, na przełomie sierpnia i września, w wielu przypadkach rolnicy byli zmuszeni do opóźnienia terminu siewu (w Gurczu - 06.09.2010r.) Dalsze opady i niskie temperatury jesienią 2010, miały wpływ na powolny rozwój roślin rzepaku ozimego. W wyniku tego wiele rzepaków wykształciło zaledwie 4 – 6 liści.
Faza rozwojowa na dzień 25.10.2010r. Po lewej stronie rzepak siany punktowo siewnikiem Kverneland Unicorn, a po prawej rzepak siany agregatem uprawowo-siewnym Kverneland NGS+DA-S
W drugiej połowie marca rozpoczęła się wegetacja wiosenna. Wczesny wysiew nawozu azotowego (08.03.2011r.) na zamarzniętą glebę dał dobre efekty po ciężkiej zimie. Bardzo duże uszkodzenia plantacji rzepaku spowodowały przymrozki, które wystąpiły w pierwszej dekadzie maja. Zanotowano wtedy spadek temperatury do -8°C. Tak niskie temperatury miały wpływ na zniekształcenia łodyg oraz na liczną redukcję łuszczyn na kwiatostanach.
Faza rozwojowa na dzień 11.05.2011r.
Rzepak w fazie kwitnienia 19.05.2011 r.
Pomimo tak niekorzystnych warunków pogodowych występujących w sezonie wegetacyjnym 2011 r. plony rzepaku sianego punktowo, jak i w technologii tradycynej kształtowały się na tym samym poziomie. Zalety, które przemawiają za siewem punktowym to przede wszystkim oszczędność nasion w granicach 1 kg, mniejsza podatność na wyleganie. Istotną zaletą jest również większa przewiewność łanu, co ma istotny wpływ na mniejsze natężenie chorób grzybowych.
5 wrzesień 2011